Ομιλίες στην Αγγλική γλώσσα με Ελληνικές λέξεις.
Ήταν 26 Σεπτεμβρίου 1957, όταν ο Ξενοφών Ζολώτας, με την ιδιότητα του Διευθυντή της Τράπεζας της Ελλάδος και Διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους, εκφωνούσε ενώπιον του ΔΝΤ μια ομιλία, που θα γινόταν την επόμενη ημέρα πρωτοσέλιδο στις αμερικανικές εφημερίδες "New York Times" και "Washington Post", προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση: Είχε μιλήσει στο ακροατήριο στην Αγγλική, χρησιμοποιώντας, ωστόσο, σχεδόν αποκλειστικά ελληνικές λέξεις, με το περιεχόμενο της ομιλίας του να γίνεται, βεβαίως, απολύτως κατανοητό από όλους! Επρόκειτο για ένα απτό παράδειγμα της τεράστιας εκφραστικής δύναμης της ελληνικής γλώσσας, που ανέδειξε τον Ζολώτα σε σπάνιο πρέσβη αυτής.
Ήταν 26 Σεπτεμβρίου 1957, όταν ο Ξενοφών Ζολώτας, με την ιδιότητα του Διευθυντή της Τράπεζας της Ελλάδος και Διαχειριστή του ελληνικού Δημοσίου Χρέους, εκφωνούσε ενώπιον του ΔΝΤ μια ομιλία, που θα γινόταν την επόμενη ημέρα πρωτοσέλιδο στις αμερικανικές εφημερίδες "New York Times" και "Washington Post", προκαλώντας παγκόσμια αίσθηση: Είχε μιλήσει στο ακροατήριο στην Αγγλική, χρησιμοποιώντας, ωστόσο, σχεδόν αποκλειστικά ελληνικές λέξεις, με το περιεχόμενο της ομιλίας του να γίνεται, βεβαίως, απολύτως κατανοητό από όλους! Επρόκειτο για ένα απτό παράδειγμα της τεράστιας εκφραστικής δύναμης της ελληνικής γλώσσας, που ανέδειξε τον Ζολώτα σε σπάνιο πρέσβη αυτής.
|
Η ομιλία στην … Αγγλική
Kyrie, I eulogize the archons of the Panethnic Numismatic Thesaurus and the Ecumenical Trapeza for the orthodoxy of their axioms, methods and policies, although there is an episode of cacophony of the Trapeza with Hellas. With enthusiasm we dialogue and synagonize at the synods of our didymous Organizations in which polymorphous economic ideas and dogmas are analyzed and synthesized. Our critical problems such as the numismatic plethora generate some agony and melancholy. This phenomenon is characteristic of our epoch. But, to my thesis, we have the dynamism to program therapeutic practices as a prophylaxis from chaos and catastrophe. In parallel, a panethnic unhypocritical economic synergy and harmonization in a democratic climate is basic. I apologize for my eccentric monologue. I emphasize my eucharistia to you Kyrie, to the eugenic and generous American Ethnos and to the organizers and protagonists of this Amphictyony and the gastronomic symposia. |
«μετάφραση» στην ... Ελληνική
Κύριε, Ευλογώ τους άρχοντες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και την Οικουμενική Τράπεζα για την ορθοδοξία των αξιωμάτων, μεθόδων και πολιτικών τους, παρά το γεγονός ότι υπάρχει ένα επεισόδιο κακοφωνίας της Τράπεζας σε ό,τι αφορά στην Ελλάδα. Με ενθουσιασμό διαλεγόμαστε και συναγωνιζόμαστε στις συνόδους των δίδυμων Οργανισμών, των οποίων τις πολύμορφες οικονομικές ιδέες και δόγματα αναλύουμε και συνθέτουμε. Τα κρίσιμα προβλήματά μας όπως η νομισματική πληθώρα παράγουν κάποια αγωνία και μελαγχολία. Το φαινόμενο αυτό αποτελεί χαρακτηριστικό της εποχής μας. Αλλά, η θέση μου είναι ότι έχουμε τον δυναμισμό να προγραμματίσουμε θεραπευτικές πρακτικές σαν μέτρο προφύλαξης από το χάος και την καταστροφή. Παράλληλα, μια πανεθνική, ανυπόκριτη οικονομική συνέργεια και εναρμόνιση σε ένα δημοκρατικό κλίμα είναι βασική. Απολογούμαι για τον εκκεντρικό μου μονόλογο. Εκφράζω με έμφαση την ευχαριστία μου σε εσάς, Κύριε, στο ευγενικό και γενναιόδωρο Αμερικανικό Έθνος και στους οργανισμούς και πρωταγωνιστές της αμφικτυονίας αυτής και του γαστρονομικού συμποσίου. |
|
|
Η δεύτερη ομιλία του Ζολώτα που εκφωνήθηκε στις 2 Οκτωβρίου 1959
|
Η ομιλία στην … Αγγλική
Kyrie, It is Zeus’ anathema on our epoch and the heresy of our economic method and policies that we should agonize the Skylla of nomismatic plethora and the Charybdis of economic anaemia. It is not my idiosyncracy to be ironic or sarcastic but my diagnosis would be that politicians are rather cryptoplethorists. Although they emphatically stigmatize nomismatic plethora, they energize it through their tactics and practices. Our policies should be based more on economic and less on political criteria. Our gnomon has to be a metron between economic strategic and philanthropic scopes. In an epoch characterized by monopolies, oligopolies, monopolistic antagonism and polymorphous inelasticities, our policies have to be more orthological, but this should not be metamorphosed into plethorophobia, which is endemic among academic economists. Nomismatic symmetry should not antagonize economic acme. A greater harmonization between the practices of the economic and nomismatic archons is basic. Parallel to this we have to synchronize and harmonize more and more our economic and nomismatic policies panethnically. These scopes are more practicable now, when the prognostics of the political end economic barometer are halcyonic. The history of our didimus organization on this sphere has been didactic and their gnostic practices will always be a tonic to the polyonymous and idiomorphous ethnical economies. The genesis of the programmed organization will dynamize these policies. Therefore, I sympathize, although not without criticism one or two themes with the apostles and the hierarchy of our organs in their zeal to program orthodox economic and nomismatic policies. I apologize for having tyranized you with my Hellenic phraseology. In my epilogue I emphasize my eulogy to the philoxenous aytochtons of this cosmopolitan metropolis and my encomium to you Kyrie, the stenographers. |
«μετάφραση» στην ... Ελληνική
Κύριε Είναι το ανάθεμα του Δία στην εποχή μας και η αίρεση της οικονομικής μας μεθόδου και πολιτικής να αγωνιζόμαστε ανάμεσα στη Σκύλλα της νομισματικής πληθώρας και στη Χάρυβδη της οικονομικής αναιμίας. Δεν είναι στην ιδιοσυγκρασία μου να είμαι ειρωνικός ή σαρκαστικός, αλλά η διάγνωσή μου θα ήταν ότι οι πολιτικοί είναι μάλλον κρυπτοπληθωριστές. Αν και στιγματίζουν εμφατικά το νομισματικό πληθωρισμό, τον ενεργοποιούν με τις τακτικές και τις πρακτικές τους. Οι πολιτικές μας θα έπρεπε να βασίζονται περισσότερο σε οικονομικά και λιγότερο σε πολιτικά κριτήρια. Ο γνώμονάς μας πρέπει να είναι ένα μέτρο μεταξύ οικονομικών στρατηγικών και φιλανθρωπικών πεδίων. Σε μια εποχή που χαρακτηρίζεται από μονοπώλια, ολιγοπώλια, μονοπωλιακό ανταγωνισμό και πολυμορφικές ανελαστικότητες, οι πολιτικές μας πρέπει να είναι περισσότερο ορθολογικές, αλλά αυτό δεν πρέπει να μεταμορφώνεται σε πληθωροφοβία, η οποία ενδημεί μεταξύ των ακαδημαϊκών οικονομολόγων. Η νομισματική συμμετρία δεν πρέπει να ανταγωνίζεται την οικονομική ακμή. Μια μεγαλύτερη εναρμόνιση μεταξύ των πρακτικών των οικονομικών και των νομισματικών αρχών είναι βασική. Παράλληλα πρέπει να συγχρονίζουμε και να εναρμονίζουμε όλο και περισσότερο τις οικονομικές και νομισματικές πολιτικές μας πανεθνικά. Αυτά τα πεδία είναι πιο εφικτά τώρα, που τα προγνωστικά του πολιτικού και οικονομικού βαρομέτρου είναι σαν τις αλκυονίδες. Η ιστορία της δίδυμης οργάνωσης μας σ' αυτή τη σφαίρα ήταν διδακτική και οι γνωστικές της πρακτικές θα αποτελούν πάντα τονωτικό για τις πολυώνυμες και ιδιόμορφες εθνικές οικονομίες. Η γένεση της προγραμματισμένης οργάνωσης θα δυναμιτίσει αυτές τις πολιτικές. Επομένως, συμπάσχω, αν και όχι χωρίς κριτική σε ένα ή δύο θέματα με τους αποστόλους και την ιεραρχία των οργάνων μας στον ζήλο τους να προγραμματίσουν ορθόδοξες οικονομικές και νομισματικές πολιτικές. Ζητώ συγγνώμη που σας τυράννησα με την ελληνική φρασεολογία μου. Στον επίλογό μου τονίζω το ευλογία μου στους φιλόξενους αυτόχθονες αυτής της κοσμοπολίτικης μητρόπολης και το εγκώμιο μου σε σας Κυρίους, τους στενογράφους. |
Ξενοφών Ζολώτας (26 Απριλίου 1904 - 10 Ιουνίου 2004). Ένας ευπατρίδης οικονομολόγος με φιλοσοφική σκέψη.
Σε ηλικία 24 ετών εξελέγη καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1931 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου απομακρύνθηκε από τη Δικτατορία το 1968. Διετέλεσε υπουργός Συντονισμού δύο φορές, τρείς φορές Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και από 23 Νοεμβρίου του 1989 έως τις 11 Απριλίου του 1990 πρωθυπουργός Οικουμενικής κυβέρνησης. Στον Ξενοφώντα Ζολώτα αποδίδεται η ανασυγκρότηση της χώρας μετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς αυτός κατάφερε με πρωτοποριακά νομισματικά μέτρα να στηρίξει ξανά την μεταπολεμική οικονομία.
Σε ηλικία 24 ετών εξελέγη καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Το 1931 εξελέγη τακτικός καθηγητής στην έδρα της Πολιτικής Οικονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου απομακρύνθηκε από τη Δικτατορία το 1968. Διετέλεσε υπουργός Συντονισμού δύο φορές, τρείς φορές Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος και από 23 Νοεμβρίου του 1989 έως τις 11 Απριλίου του 1990 πρωθυπουργός Οικουμενικής κυβέρνησης. Στον Ξενοφώντα Ζολώτα αποδίδεται η ανασυγκρότηση της χώρας μετά τον B΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς αυτός κατάφερε με πρωτοποριακά νομισματικά μέτρα να στηρίξει ξανά την μεταπολεμική οικονομία.
Πηγές: Υπουργείο Εξωτερικών https://www.mfa.gr http://ebooks.edu.gr
Αθήνα 11 Φεβρουαρίου 2025 Ε Θ Α Ι Ο Σ
Αθήνα 11 Φεβρουαρίου 2025 Ε Θ Α Ι Ο Σ