«Ο Ναὸς του Σώματος»
Ο Μ. Αλέξανδρος πέθανε μετά από δωδεκαήμερο ασθένεια στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα του Β΄ στη Βαβυλώνα, την νύχτα της 10ης προς 11η Ιουνίου 323 π. Χ. σε ηλικία τριάντα δύο ετών.
Ο ίδιος είχε εκδηλώσει την επιθυμία του να ταφεί πλησίον του ναού του Άμμωνος Διός στην Όαση της Σίβα, 600 χιλιόμετρα δυτικά της πεδιάδας του Νείλου. Αφού πέρασαν 6 ημέρες συζητήσεων για την διαδοχή του, δόθηκε εντολή στους Χαλδαίους και στους Αιγυπτίους να τον ταριχεύσουν*. Τοποθετήθηκε σε γυάλινη προθήκη γεμάτη με μέλι η οποία εναποτέθηκε μέσα σε μια ολόχρυση πύελο (φέρετρο).
Μετά από δύο χρόνια, όταν ο μηχανικός Ἱερώνυμος τελείωσε την κατασκευή της αρμάμαξας που θα μετέφερε τη σορό, ξεκίνησε η νεκρική πομπή. Η κατοχή της σωρού δημιούργησε έριδες στους διαδόχους. Οι τόποι που προτάθηκαν να ταφεί ήταν, η Βαβυλώνα που ήταν πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του, οι Αιγές (Βεργίνα) όπου ήταν το βασιλικό νεκροταφείο του οίκου των Αργεαδών και η Αίγυπτος όπου είχε αναδειχθεί σε Θεό, ως γιος του Άμμωνα.
Ο Περδίκκας ο οποίος είχε πλέον καθήκοντα αντιβασιλέα στην αυτοκρατορία, επέλεξε ως τόπο ταφής τις Αιγές και ο Αρριδαίος (ετεροθαλής αδελφός) ανέλαβε την μεταφορά. Η πομπή είχε φτάσει στη Συρία όταν, στρατεύματα του Πτολεμαίου Α΄του Σωτήρος έφτασαν εκεί από την Αίγυπτο και ίσως σε συννενόηση με τον Αρριδαίο, πήραν την σορό με σκοπό να ενταφιαστεί στην Αλεξάνδρεια. Εκεί ξεκίνησε η κατασκευή ενός μαυσωλείου αντάξιου της φήμης και της δόξας του νεκρού, το οποίο ονομάστηκε "Ναὸς του Σώματος" ή ΣΩΜΑ ή ΣΗΜΑ. Μέχρι να ετοιμαστεί, μεταφέρθηκε προσωρινά και ενταφιάστηκε στην Μέμφιδα.
Το Πάριο χρονικό αρχίζει να μετρά από το 263, 264 π.Χ. Για τον Μ. Αλέξανδρο μας λέει ότι ετάφη στην Μέμφιδα της Αιγύπτου το 320 π.Χ. (57+263).
Ο συγγραφέας του, λογικά είχε κάποια ηλικία όταν το έγραψε, δεν ήταν παιδί, οπότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι πρέπει να γεννήθηκε περί το 300 π.Χ. ή και νωρίτερα, άρα είχε μια ηλικιακή διαφορά 20 – 40 ετών με τους στρατιώτες που τον έθαψαν. Αυτό του έδινε την δυνατότητα να είχε πληροφορίες αυτοπτών ή αυτήκοων μαρτύρων για το γεγονός.
Για την Μέμφιδα μας λέει επίσης Πλούταρχος, ο Παυσανίας και ο Κουίντος Κούρτιους Ρούφους.
Ο Μ. Αλέξανδρος πέθανε μετά από δωδεκαήμερο ασθένεια στο παλάτι του Ναβουχοδονόσορα του Β΄ στη Βαβυλώνα, την νύχτα της 10ης προς 11η Ιουνίου 323 π. Χ. σε ηλικία τριάντα δύο ετών.
Ο ίδιος είχε εκδηλώσει την επιθυμία του να ταφεί πλησίον του ναού του Άμμωνος Διός στην Όαση της Σίβα, 600 χιλιόμετρα δυτικά της πεδιάδας του Νείλου. Αφού πέρασαν 6 ημέρες συζητήσεων για την διαδοχή του, δόθηκε εντολή στους Χαλδαίους και στους Αιγυπτίους να τον ταριχεύσουν*. Τοποθετήθηκε σε γυάλινη προθήκη γεμάτη με μέλι η οποία εναποτέθηκε μέσα σε μια ολόχρυση πύελο (φέρετρο).
Μετά από δύο χρόνια, όταν ο μηχανικός Ἱερώνυμος τελείωσε την κατασκευή της αρμάμαξας που θα μετέφερε τη σορό, ξεκίνησε η νεκρική πομπή. Η κατοχή της σωρού δημιούργησε έριδες στους διαδόχους. Οι τόποι που προτάθηκαν να ταφεί ήταν, η Βαβυλώνα που ήταν πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας του, οι Αιγές (Βεργίνα) όπου ήταν το βασιλικό νεκροταφείο του οίκου των Αργεαδών και η Αίγυπτος όπου είχε αναδειχθεί σε Θεό, ως γιος του Άμμωνα.
Ο Περδίκκας ο οποίος είχε πλέον καθήκοντα αντιβασιλέα στην αυτοκρατορία, επέλεξε ως τόπο ταφής τις Αιγές και ο Αρριδαίος (ετεροθαλής αδελφός) ανέλαβε την μεταφορά. Η πομπή είχε φτάσει στη Συρία όταν, στρατεύματα του Πτολεμαίου Α΄του Σωτήρος έφτασαν εκεί από την Αίγυπτο και ίσως σε συννενόηση με τον Αρριδαίο, πήραν την σορό με σκοπό να ενταφιαστεί στην Αλεξάνδρεια. Εκεί ξεκίνησε η κατασκευή ενός μαυσωλείου αντάξιου της φήμης και της δόξας του νεκρού, το οποίο ονομάστηκε "Ναὸς του Σώματος" ή ΣΩΜΑ ή ΣΗΜΑ. Μέχρι να ετοιμαστεί, μεταφέρθηκε προσωρινά και ενταφιάστηκε στην Μέμφιδα.
Το Πάριο χρονικό αρχίζει να μετρά από το 263, 264 π.Χ. Για τον Μ. Αλέξανδρο μας λέει ότι ετάφη στην Μέμφιδα της Αιγύπτου το 320 π.Χ. (57+263).
Ο συγγραφέας του, λογικά είχε κάποια ηλικία όταν το έγραψε, δεν ήταν παιδί, οπότε μπορούμε να υποθέσουμε ότι πρέπει να γεννήθηκε περί το 300 π.Χ. ή και νωρίτερα, άρα είχε μια ηλικιακή διαφορά 20 – 40 ετών με τους στρατιώτες που τον έθαψαν. Αυτό του έδινε την δυνατότητα να είχε πληροφορίες αυτοπτών ή αυτήκοων μαρτύρων για το γεγονός.
Για την Μέμφιδα μας λέει επίσης Πλούταρχος, ο Παυσανίας και ο Κουίντος Κούρτιους Ρούφους.
Περί το 282 π.Χ. το σώμα του Αλέξανδρου μεταφέρθηκε στην Αλεξάνδρεια από τον Πτολεμαίο Β΄ Φιλάδελφο.
«Το σώμα του Αλεξάνδρου μεταφέρθηκε στην Μέμφιδα από τον Πτολεμαίο, του οποίου η ισχύς είχε πέσει στην Αίγυπτο, και μεταφέρθηκε από εκεί λίγα χρόνια αργότερα στην Αλεξάνδρεια.» Πλούταρχος
Στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ. ο Πτολεμαίος Δ΄ο Φιλοπάτωρ μετέφερε και τοποθέτησε το σώμα του Αλέξανδρου στον «Ναὸ του Σώματος».
Κατά τον Στράβωνα που είδε με τα μάτια του το σώμα του Αλεξάνδρου, ο Πτολεμαίος Ι' ο Κόκκης το 89 π.Χ., έκλεψε την χρυσή πύελο, έλιωσε φέρετρο για να πληρώσει το μισθοφορικό του στράτευμα , αντικαθιστώντας το με μια γυάλινη σαρκοφάγο μέσα σε μαρμάρινη λάρνακα.
«Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εναποτέθηκε σε ολόχρυση πύελο στο καλούμενο Σήμα. Αργότερα τη πύελο σύλησε ο Κόκκης και Παρείσακτος επικληθείς Πτολεμαίος.» Στράβων (63 π.Χ.-23 μ.Χ.)
Το 48 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας επισκέφθηκε τον τάφο του Αλεξάνδρου. Μετὰ απὸ δίωρη παραμονὴ μέσα στο μαυσωλεῖο, διέταξε να σηκώσουν την μαρμάρινη πλάκα ώστε νὰ αντικρίσει το ίνδαλμά του. Στο ημερολόγιό του δεν κρύβει τον υπέρμετρο θαυμασμό του για ό,τι κατάφερε ο Αλέξανδρος ως τα 33 του χρόνια. Απὸ υπερβολικὴ συγκίνηση και δέος, πλησίασε πολὺ τον Αλέξανδρο και στην προσπάθειά του να τον ασπαστεί, του έσπασε την μύτη αφήνοντας ένα κενὸ στο πρόσωπό του.
«Το σώμα του Αλεξάνδρου μεταφέρθηκε στην Μέμφιδα από τον Πτολεμαίο, του οποίου η ισχύς είχε πέσει στην Αίγυπτο, και μεταφέρθηκε από εκεί λίγα χρόνια αργότερα στην Αλεξάνδρεια.» Πλούταρχος
Στα μέσα του 2ου αιώνα π.Χ. ο Πτολεμαίος Δ΄ο Φιλοπάτωρ μετέφερε και τοποθέτησε το σώμα του Αλέξανδρου στον «Ναὸ του Σώματος».
Κατά τον Στράβωνα που είδε με τα μάτια του το σώμα του Αλεξάνδρου, ο Πτολεμαίος Ι' ο Κόκκης το 89 π.Χ., έκλεψε την χρυσή πύελο, έλιωσε φέρετρο για να πληρώσει το μισθοφορικό του στράτευμα , αντικαθιστώντας το με μια γυάλινη σαρκοφάγο μέσα σε μαρμάρινη λάρνακα.
«Στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου εναποτέθηκε σε ολόχρυση πύελο στο καλούμενο Σήμα. Αργότερα τη πύελο σύλησε ο Κόκκης και Παρείσακτος επικληθείς Πτολεμαίος.» Στράβων (63 π.Χ.-23 μ.Χ.)
Το 48 π.Χ. ο Ιούλιος Καίσαρας επισκέφθηκε τον τάφο του Αλεξάνδρου. Μετὰ απὸ δίωρη παραμονὴ μέσα στο μαυσωλεῖο, διέταξε να σηκώσουν την μαρμάρινη πλάκα ώστε νὰ αντικρίσει το ίνδαλμά του. Στο ημερολόγιό του δεν κρύβει τον υπέρμετρο θαυμασμό του για ό,τι κατάφερε ο Αλέξανδρος ως τα 33 του χρόνια. Απὸ υπερβολικὴ συγκίνηση και δέος, πλησίασε πολὺ τον Αλέξανδρο και στην προσπάθειά του να τον ασπαστεί, του έσπασε την μύτη αφήνοντας ένα κενὸ στο πρόσωπό του.
Το 30 π.Χ. Οκταβιανός Αύγουστος επισκέφτηκε τον τάφο.
«Έχοντας φέρει μπροστά του την σαρκοφάγο και το σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο έβγαλαν από τον τύμβο, ο Αύγουστος τον τίμησε με ένα χρυσό στέμμα το οποίο τοποθέτησε στο κεφάλι του, καλύπτοντας τον με λουλούδια.» ιστορικός Σουητώνιος. (Βίος Αυγούστου 18)
Η επίσημη σφραγίδα του Οκταβιανού απεικόνιζε την μορφή του Μ.Αλεξάνδρου. Σουητώνιος (Βίος Αυγούστου 50)
Ο Σεπτίμιος Σεβήρος τον επισκέφτηκε το 199 μ.Χ. Ο Δίων ο Κάσσιος γράφει γι΄αυτόν ό,τι ήθελε να διερευνήσει τα πάντα. Αφαίρεσε όλα τα βιβλία που περιείχαν κάτι απόρρητο, όσα μπόρεσε να βρει από τις ιερές κρύπτες (άδυτα) και τα τοποθέτησε στον τάφο του Αλέξανδρου τον οποίο στην συνέχεια σφράγισε, ώστε κανείς στο μέλλον ούτε το σώμα του να δει, ούτε να διαβάσει όσα είχαν γραφτεί σ’ εκείνα τα βιβλία.
Ο Καρακάλλας το 215 μ.Χ. που τον επισκέφτηκε, έβγαλε και τοποθέτησε πάνω στη σορό τη χλαμύδα, τα δαχτυλίδια με τους πολύτιμους λίθους και την ζώνη του.
Όλοι σχεδόν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες μιμούνταν τον Αλέξανδρο. Ο φρενοβλαβής Καλιγούλας (37-41μ.Χ.) ζήτησε και του έφεραν τον θώρακα της πανοπλίας του στρατηλάτη από τον τάφο του στην Αίγυπτο, την οποία φορούσε συχνά. Σουητώνιος (Βίος Καλιγούλα 52).
«Το 291 μ.Χ. μετά από τα διατάγματα του Θεοδοσίου για απαγόρευση της πολυθεΐας, φανατικοί χριστιανοί μοναχοί υπό την καθοδήγηση του αρχιεπίσκοπου Αλεξανδρείας Θεόφιλου καταστρέφουν τους πολυθεϊστικούς ναούς και το Σεραπείο, καθώς και πολύ πιθανώς το ίδιο το μαυσωλείο όπου βρισκόταν ο τάφος του Αλεξάνδρου» εκκλησιαστικός ιστορικός Σωκράτης ο Σχολαστικός «Εκκλησιαστικαί Ιστορίαι».
Ο όσιος (ή Αββάς) Σισώης ο οποίος μόνασε στην έρημο της Θηβαϊδος και πέθανε το 429 μ.Χ., απεικονίζεται σε πλήθος αγιογραφικών παραστάσεων να στέκει πάνω από τον τάφο του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια.
Μετέπειτα ιστορικοί όπως ο Ιμπν Αμντ αλ-Χακάμ αναφέρουν πως είχαν δει τον τάφο του Αλέξανδρου.
Ο Αλ-Μασούντι έγραψε: "Και ο τόπος που ετάφη, φτιαγμένος από μάρμαρο, γνωστός ως ο τάφος του Αλεξάνδρου, παραμένει στην θέση του (in situ) στην πόλη της Αλεξάνδρειας στη χώρα της Αιγύπτου μέχρι σήμερα το έτος από Εγίρας 332 (954 μ.Χ.) "
Ο Λέων ο Αφρικανός ο οποίος επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια το 1491 αναφέρει: "Ανάμεσα στα χαλάσματα της Αλεξάνδρειας, εξακολουθεί να παραμένει ένα μικρό οικοδόμημα, χτισμένο σαν παρεκλήσσι, αξιοπρόσεκτο λόγω ενός εκπληκτικού τάφου τον οποίο έχουν σε μεγάλη υπόληψη οι Μαχομετανοί [Μωαμεθανοί] και ισχυρίζονται πως μέσα στο μνήμα βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου του Μέγα... Ένα τεράστιο πλήθος από ξένους κατευθυνόταν προς τα εκεί, ακόμα και από μακρινές χώρες, για τον σκοπό της λατρείας και απόδοσης τιμών στον τάφο, στον οποίο παρομοίως συχνά αφήνουν σημαντικές δωρεές".
«Έχοντας φέρει μπροστά του την σαρκοφάγο και το σώμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το οποίο έβγαλαν από τον τύμβο, ο Αύγουστος τον τίμησε με ένα χρυσό στέμμα το οποίο τοποθέτησε στο κεφάλι του, καλύπτοντας τον με λουλούδια.» ιστορικός Σουητώνιος. (Βίος Αυγούστου 18)
Η επίσημη σφραγίδα του Οκταβιανού απεικόνιζε την μορφή του Μ.Αλεξάνδρου. Σουητώνιος (Βίος Αυγούστου 50)
Ο Σεπτίμιος Σεβήρος τον επισκέφτηκε το 199 μ.Χ. Ο Δίων ο Κάσσιος γράφει γι΄αυτόν ό,τι ήθελε να διερευνήσει τα πάντα. Αφαίρεσε όλα τα βιβλία που περιείχαν κάτι απόρρητο, όσα μπόρεσε να βρει από τις ιερές κρύπτες (άδυτα) και τα τοποθέτησε στον τάφο του Αλέξανδρου τον οποίο στην συνέχεια σφράγισε, ώστε κανείς στο μέλλον ούτε το σώμα του να δει, ούτε να διαβάσει όσα είχαν γραφτεί σ’ εκείνα τα βιβλία.
Ο Καρακάλλας το 215 μ.Χ. που τον επισκέφτηκε, έβγαλε και τοποθέτησε πάνω στη σορό τη χλαμύδα, τα δαχτυλίδια με τους πολύτιμους λίθους και την ζώνη του.
Όλοι σχεδόν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες μιμούνταν τον Αλέξανδρο. Ο φρενοβλαβής Καλιγούλας (37-41μ.Χ.) ζήτησε και του έφεραν τον θώρακα της πανοπλίας του στρατηλάτη από τον τάφο του στην Αίγυπτο, την οποία φορούσε συχνά. Σουητώνιος (Βίος Καλιγούλα 52).
«Το 291 μ.Χ. μετά από τα διατάγματα του Θεοδοσίου για απαγόρευση της πολυθεΐας, φανατικοί χριστιανοί μοναχοί υπό την καθοδήγηση του αρχιεπίσκοπου Αλεξανδρείας Θεόφιλου καταστρέφουν τους πολυθεϊστικούς ναούς και το Σεραπείο, καθώς και πολύ πιθανώς το ίδιο το μαυσωλείο όπου βρισκόταν ο τάφος του Αλεξάνδρου» εκκλησιαστικός ιστορικός Σωκράτης ο Σχολαστικός «Εκκλησιαστικαί Ιστορίαι».
Ο όσιος (ή Αββάς) Σισώης ο οποίος μόνασε στην έρημο της Θηβαϊδος και πέθανε το 429 μ.Χ., απεικονίζεται σε πλήθος αγιογραφικών παραστάσεων να στέκει πάνω από τον τάφο του Αλεξάνδρου στην Αλεξάνδρεια.
Μετέπειτα ιστορικοί όπως ο Ιμπν Αμντ αλ-Χακάμ αναφέρουν πως είχαν δει τον τάφο του Αλέξανδρου.
Ο Αλ-Μασούντι έγραψε: "Και ο τόπος που ετάφη, φτιαγμένος από μάρμαρο, γνωστός ως ο τάφος του Αλεξάνδρου, παραμένει στην θέση του (in situ) στην πόλη της Αλεξάνδρειας στη χώρα της Αιγύπτου μέχρι σήμερα το έτος από Εγίρας 332 (954 μ.Χ.) "
Ο Λέων ο Αφρικανός ο οποίος επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια το 1491 αναφέρει: "Ανάμεσα στα χαλάσματα της Αλεξάνδρειας, εξακολουθεί να παραμένει ένα μικρό οικοδόμημα, χτισμένο σαν παρεκλήσσι, αξιοπρόσεκτο λόγω ενός εκπληκτικού τάφου τον οποίο έχουν σε μεγάλη υπόληψη οι Μαχομετανοί [Μωαμεθανοί] και ισχυρίζονται πως μέσα στο μνήμα βρίσκεται το σώμα του Αλέξανδρου του Μέγα... Ένα τεράστιο πλήθος από ξένους κατευθυνόταν προς τα εκεί, ακόμα και από μακρινές χώρες, για τον σκοπό της λατρείας και απόδοσης τιμών στον τάφο, στον οποίο παρομοίως συχνά αφήνουν σημαντικές δωρεές".
|
|
Ο περιηγητής Τζωρτζ Σάντις (George Sandys), ο οποίος επισκέφτηκε την Αλεξάνδρεια το 1611, αναφέρει πως του παρουσίασαν ένα μνήμα της περιοχής, το οποίο τιμούσαν ως τόπο ανάπαυσης του Αλεξάνδρου.
Το 1850, ένας Έλληνας της Αλεξάνδρειας, ο Αµβρόσιος Σκυλίτσης, ισχυρίστηκε πως είδε το ταριχευμένο σώμα του Αλέξανδρου µέσα σε γυάλινο φέρετρο και ότι βρισκόταν µέσα στο Τέµενος του Προφήτη ∆ανιήλ (Nabi Daniel) στην Αλεξάνδρεια.
Αργότερα, το 1879 ένας εργολάβος που εκτελούσε επιδιορθώσεις στο τζαµί, κατά λάθος έριξε ένα τοίχωµα κάνοντας άνοιγµα προς το υπόγειο του τζαµιού, στο οποίο και ανέφερε πως είδε κάποια µνηµεία τα οποία φαίνονταν σαν να είναι κατασκευασµένα από γρανίτη, και τα οποία διέκρινε να διαθέτουν µια γωνιώδη κορυφή. Η ζηµιά όµως επιδιορθώθηκε άµεσα και οι υπεύθυνοι του τζαµιού ζήτησαν από τον εργολάβο να µην αναφέρει το συµβάν.
Το 1888, ο Ερρίκος Σλήµαν αποπειράθηκε να κάνει έρευνες στο ίδιο τζαµί, αλλά δεν του δόθηκε άδεια ανασκαφής.
Μια άλλη θεωρία θέλει τα οστά του Αγίου Μάρκου που μεταφέρθηκαν από την Αλεξάνδρεια στην Βενετία να ανήκουν στον Μ. Αλέξανδρο.
Το 828 μ.Χ. ένα ζευγάρι Βενετών εμπόρων διαπραγματεύτηκε με τον χριστιανικό κλήρο της Αλεξάνδρειας και ανέλαβε την μεταφορά των λειψάνων του αγίου στη Βενετία. Προφανώς, οι αραβικές αρχές δεν γνώριζαν την συμφωνία, οπότε χρειάστηκε να περάσουν λαθραία τη μούμια στο πλοίο, κρυμμένη κάτω από χοιρινό κρέας το οποίο είναι μιαρό για τους μουσουλμάνους. Ο Martino da Canale στο La Cronique des Veniciens (1275) δηλώνει ότι το άρωμα του πτώματος ήταν τόσο έντονο που «ακόμα κι αν όλα τα μπαχαρικά του κόσμου είχαν συγκεντρωθεί στην Αλεξάνδρεια, δεν θα έφταναν να αρωματίσουν την πόλη». Ο Ντάρου προσθέτει ότι το πτώμα ήταν σφραγισμένο σε λινό.
Ο Α.Μ. Chugg (2002) θεωρεί ότι η σορός του Αλέξανδρου βρίσκεται στη Βενετία καθώς κλάπηκε από Βενετούς εμπόρους που θεώρησαν ότι επρόκειτο για τα λείψανα του Αγίου Μάρκου και σήμερα βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της πόλης.
Δεν ήξερα ότι οι Χριστιανοί μουμιοποιούσαν τους νεκρούς τους!!!
Το 1850, ένας Έλληνας της Αλεξάνδρειας, ο Αµβρόσιος Σκυλίτσης, ισχυρίστηκε πως είδε το ταριχευμένο σώμα του Αλέξανδρου µέσα σε γυάλινο φέρετρο και ότι βρισκόταν µέσα στο Τέµενος του Προφήτη ∆ανιήλ (Nabi Daniel) στην Αλεξάνδρεια.
Αργότερα, το 1879 ένας εργολάβος που εκτελούσε επιδιορθώσεις στο τζαµί, κατά λάθος έριξε ένα τοίχωµα κάνοντας άνοιγµα προς το υπόγειο του τζαµιού, στο οποίο και ανέφερε πως είδε κάποια µνηµεία τα οποία φαίνονταν σαν να είναι κατασκευασµένα από γρανίτη, και τα οποία διέκρινε να διαθέτουν µια γωνιώδη κορυφή. Η ζηµιά όµως επιδιορθώθηκε άµεσα και οι υπεύθυνοι του τζαµιού ζήτησαν από τον εργολάβο να µην αναφέρει το συµβάν.
Το 1888, ο Ερρίκος Σλήµαν αποπειράθηκε να κάνει έρευνες στο ίδιο τζαµί, αλλά δεν του δόθηκε άδεια ανασκαφής.
Μια άλλη θεωρία θέλει τα οστά του Αγίου Μάρκου που μεταφέρθηκαν από την Αλεξάνδρεια στην Βενετία να ανήκουν στον Μ. Αλέξανδρο.
Το 828 μ.Χ. ένα ζευγάρι Βενετών εμπόρων διαπραγματεύτηκε με τον χριστιανικό κλήρο της Αλεξάνδρειας και ανέλαβε την μεταφορά των λειψάνων του αγίου στη Βενετία. Προφανώς, οι αραβικές αρχές δεν γνώριζαν την συμφωνία, οπότε χρειάστηκε να περάσουν λαθραία τη μούμια στο πλοίο, κρυμμένη κάτω από χοιρινό κρέας το οποίο είναι μιαρό για τους μουσουλμάνους. Ο Martino da Canale στο La Cronique des Veniciens (1275) δηλώνει ότι το άρωμα του πτώματος ήταν τόσο έντονο που «ακόμα κι αν όλα τα μπαχαρικά του κόσμου είχαν συγκεντρωθεί στην Αλεξάνδρεια, δεν θα έφταναν να αρωματίσουν την πόλη». Ο Ντάρου προσθέτει ότι το πτώμα ήταν σφραγισμένο σε λινό.
Ο Α.Μ. Chugg (2002) θεωρεί ότι η σορός του Αλέξανδρου βρίσκεται στη Βενετία καθώς κλάπηκε από Βενετούς εμπόρους που θεώρησαν ότι επρόκειτο για τα λείψανα του Αγίου Μάρκου και σήμερα βρίσκεται στον καθεδρικό ναό της πόλης.
Δεν ήξερα ότι οι Χριστιανοί μουμιοποιούσαν τους νεκρούς τους!!!
|
|
Η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ υποστηρίζει ό,τι η σορός του Αλεξάνδρου βρίσκεται στην Βεργίνα, όπως είχε πεί το 1993 και ο ιστορικός ερευνητής Τριαντάφυλλος Παπαζώης.
- Το 1995 η αρχαιολόγος Λιάνα Σουβαλτζή ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε στην όαση Σίβα έναν τάφο του Αλέξανδρου.
- Η αρχαιολόγος Καλλιόπη Παπακώστα σκάβει στους κήπους Σαλαλάτ της Αλεξάνδρειας, ερευνώντας για ίχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
- Περί το 2014, ομάδα Πολωνών αρχαιολόγων ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε στην Αλεξάνδρεια, μόλις 60 μέτρα από το τζαμί του προφήτη Δανιήλ (Nebi Daniel), ένα μαυσωλείο το οποίο βάσει τον επιγραφών που εντοπίστηκαν στα ελληνικά και τα αραβικά ανήκει στον “Βασιλιά των Βασιλέων, κατακτητή του Κόσμου Αλέξανδρο τον Γ'. Φτιαγμένο από μάρμαρο και χρυσό το μαυσωλείο εντοπίστηκε στην κρύπτη μιας χριστιανικής εκκλησίας. Βρέθηκε μια κρυστάλλινη σαρκοφάγος που περιέχει 37 οστά που μοιάζουν να ανήκουν σε άνδρα.
- Τα ευρήματα των ανασκαφών του 2014 στον λόφο Καστά της Αμφίπολης από την αρχαιολόγο Κατερίνα Περιστέρη, άνοιξαν νέο κύκλο συζητήσεων.
«Ναύτη καλέ ναύτη, ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;» Γοργόνα
- Το 1995 η αρχαιολόγος Λιάνα Σουβαλτζή ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε στην όαση Σίβα έναν τάφο του Αλέξανδρου.
- Η αρχαιολόγος Καλλιόπη Παπακώστα σκάβει στους κήπους Σαλαλάτ της Αλεξάνδρειας, ερευνώντας για ίχνη του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
- Περί το 2014, ομάδα Πολωνών αρχαιολόγων ανακοίνωσε ότι ανακάλυψε στην Αλεξάνδρεια, μόλις 60 μέτρα από το τζαμί του προφήτη Δανιήλ (Nebi Daniel), ένα μαυσωλείο το οποίο βάσει τον επιγραφών που εντοπίστηκαν στα ελληνικά και τα αραβικά ανήκει στον “Βασιλιά των Βασιλέων, κατακτητή του Κόσμου Αλέξανδρο τον Γ'. Φτιαγμένο από μάρμαρο και χρυσό το μαυσωλείο εντοπίστηκε στην κρύπτη μιας χριστιανικής εκκλησίας. Βρέθηκε μια κρυστάλλινη σαρκοφάγος που περιέχει 37 οστά που μοιάζουν να ανήκουν σε άνδρα.
- Τα ευρήματα των ανασκαφών του 2014 στον λόφο Καστά της Αμφίπολης από την αρχαιολόγο Κατερίνα Περιστέρη, άνοιξαν νέο κύκλο συζητήσεων.
«Ναύτη καλέ ναύτη, ζει ο Βασιλιάς Αλέξανδρος;» Γοργόνα
* Ο πειρασμός με προτρέπει να γράψω για μια αναφορά του Πλούταρχου (45–120 μ.Χ.), σύμφωνα με την οποία μπορώ να υποθέσω ότι, ο μέγας στρατηλάτης μουμιοποιήθηκε ζωντανός.
«Το σώμα του βασιλιά βρισκόταν ξαπλωμένο στο φέρετρο για έξι ημέρες ενώ η προσοχή όλων είχε στραφεί από την κηδεία στο σχηματισμό κυβέρνησης ... όταν οι φίλοι του Αλεξάνδρου βρήκαν τελικά χρόνο να ασχοληθούν με το πτώμα του, οι άνδρες που εισήλθαν στην σκηνή είδαν ότι αυτό δεν βρισκόταν σε αποσύνθεση και ότι δεν υπήρχε καν ο παραμικρός αποχρωματισμός». Και παρακάτω «Μετά την εντολή να φροντίσουν το σώμα με τον παραδοσιακό τους τρόπο, οι Αιγύπτιοι και οι Χαλδαίοι, δεν τολμούσαν να τον αγγίξουν στην αρχή καθώς φαινόταν να είναι ζωντανός». Πλούταρχος (Βίος Αλεξάνδρου).
«Το σώμα του βασιλιά βρισκόταν ξαπλωμένο στο φέρετρο για έξι ημέρες ενώ η προσοχή όλων είχε στραφεί από την κηδεία στο σχηματισμό κυβέρνησης ... όταν οι φίλοι του Αλεξάνδρου βρήκαν τελικά χρόνο να ασχοληθούν με το πτώμα του, οι άνδρες που εισήλθαν στην σκηνή είδαν ότι αυτό δεν βρισκόταν σε αποσύνθεση και ότι δεν υπήρχε καν ο παραμικρός αποχρωματισμός». Και παρακάτω «Μετά την εντολή να φροντίσουν το σώμα με τον παραδοσιακό τους τρόπο, οι Αιγύπτιοι και οι Χαλδαίοι, δεν τολμούσαν να τον αγγίξουν στην αρχή καθώς φαινόταν να είναι ζωντανός». Πλούταρχος (Βίος Αλεξάνδρου).
Πηγές: www.mixanitouxronou.gr www.newsit.gr difernews.gr geomythiki.blogspot.com www.lifo.gr
Αθήνα 14 Φεβρουαρίου 2025 Ε Θ Α Ι Ο Σ
Αθήνα 14 Φεβρουαρίου 2025 Ε Θ Α Ι Ο Σ