ΕΡΩΣ   ΕΑΡ

Σαν την άνοιξη ήρθες αγάπη,
μυρωμένα στην καρδιά μου λουλούδια,
το χορτάρι πρασίνισε πάλι,
τα πουλιά κελαϊδήσαν τραγούδια.

Απ΄ την νάρκη τα ζώα εβγήκαν
απ΄ τον ύπνο μου ξύπνησα εγώ,
στεναχώριες και λύπες χαθήκαν,
της αγάπης το άρμα οδηγώ.
 
Μείνε ήλιε να φέγγεις μη δύσεις
το δρομάκι που πήρε μη χάσει,
συννεφιά ν΄απλωθεί μην αφήσεις,
ούτε νύχτα να πέσει στην πλάση.

Άλογο μου κουράγιο προχώρα,
της αγάπης, το άρμα σημάδι,
δεν κρατάω μαστίγιο,  τώρα
ένα χέρι απλώνω για χάδι.
 
Γύρω οι μυγδαλιές ανθισμένες
ένα άρωμα απλώνεται θείο.
Πασχαλιές γιορτινά στολισμένες,
της αγάπης λαμπρό μεγαλείο.

                                                                                                                    ΕΘΑΙΟΣ