Φοροδιαφυγή και διασυρμός
Από την αρχαιότητα, τότε που πρώτα οι οικογένειες, μετά οι φυλές και κατόπιν οι κοινωνίες οργανώθηκαν, πάντα υπήρχαν φόροι οι οποίοι συλλέγονταν για την εξυπηρέτηση κοινών αναγκών. Στην Κρητική Λύκτο την Δωρική εποχή (1100 - 69 π.Χ.), κάθε πολίτης συνεισέφερε στα κοινά το ένα δέκατο της παραγωγής του, ενώ οι Περίοικοι ή Αφαμιώτες που ήσαν ακτήμονες, κατέβαλαν ένα Αιγινήτικο στατήρα ο καθένας. Μας το βεβαιώνουν οι Αριστοτέλης (384-322 π.Χ.) και Δωσιάδας (300-250 π.Χ.). Τις προσόδους από την φορολογία τις διένειμαν οι προεστοί. Ένα μέρος πήγαινε στις υπηρεσίες της πολιτείας και τον στρατό, ενώ το υπόλοιπο στα συσσίτια. |
Από το ρετσίνωμα του κρασιού στην Τουρκοκρατία και την διαφυγή στα βουνά για να αποφύγουν να πληρώσουν τα μαλλιά της κεφαλής τους, μέχρι τον πιτσιρικά της κατοχής που προσπαθούσε να ανάψει το τσιγάρο από το φανάρι του φορτηγού διασκεδάζοντας τον Γερμανό φρουρό, ενώ η μαρίδα στα μετόπισθεν άδειαζε την καρότσα, η προσπάθεια του φορολογούμενου συγκεντρώνεται στην εξαπάτηση του φορολήπτη.
Για να διορθώσει το κακό η φορολογική αρχή ξεκίνησε καμπάνιες ενημέρωσης και συμφιλίωσης με τον φορολογούμενο, όπως εκείνο το «Αγαπάς την Ελλάδα; Απόδειξη» αλλά καμιά δεν απέδωσε καρπούς. Ούτε το πλαστικό χρήμα που ακολούθησε έσωσε την κατάσταση. Όταν η φοροδιαφυγή είναι μπερδεμένη στην έλικα του DNA δεν γίνεται αναμόρφωση κουλτούρας με παρακάλια. Δραστικά μέτρα απαιτούνται όπως, χαρακτηρισμός φοροδιαφυγής, φοροκλοπής, δωροδοκίας και δωροληψίας ως αδικήματα κακουργηματικού χαρακτήρα εκδικαζόμενα χωρίς καθυστερήσεις και αναστολές. Παράλληλα είναι αναγκαία η κωδικοποίηση της φορολογικής βιβλιοθήκης με λίγους, πολύ λίγους σαφείς νόμους με λογικά ποσοστά φόρου, ανταποκρινόμενα στην φοροδοτική ικανότητα ενός εκάστου, ώστε να γνωρίζει κάθε πολίτης τι του αναλογεί. Συγχρόνως να δημιουργηθεί ένας ικανός και ικανοποιημένος φοροεισπρακτικός μηχανισμός. Αυτό το τελευταίο είναι πολύ εύκολο. Στην καριέρα μου στον κρατικό μηχανισμό συνάντησα πληθώρα στελεχών με πλούσια γνώση, σε πολλά γνωστικά πεδία του Δημόσιου τομέα και με διάθεση να τρέξουν. Φάνηκε άλλωστε τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του τότε ΣΔΟΕ. Ομάδες ελεγκτών από επιχείρηση σε επιχείρηση, με γεύμα ή δείπνο ενδιάμεσα ένα σουβλάκι καλαμάκι στο χέρι, για να μην χαθεί χρόνος και με ύπνο 4 ώρες το 24ωρο. Αφού λοιπόν είδε κι αποείδε ο φοροθέτης ότι ο Έλληνας δεν συμμορφώνεται, αποφάσισε να στραφεί στον τουρίστα. Ανάρτησε φωτιζόμενη γιγαντοαφίσα στα αεροδρόμια, προτρέποντας τους αλλοδαπούς να μην εμπιστεύονται τους Έλληνες, αλλά να ζητούν απόδειξη σε κάθε συναλλαγή τους. Πώς είχε πει κάποτε ένας πρώην ηγέτης; "Κυβερνώ μια διεφθαρμένη χώρα".
Αυτά όμως καταρρακώνουν την χώρα οικονομικά και ηθικά, συνδέοντας στο μυαλό των ξένων την λέξη διεφθαρμένος με την λέξη Έλληνας κι από χώρα του Περικλή του Πλάτωνα του Σωκράτη του Αριστοτέλη του Μ. Αλεξάνδρου, γινόμαστε χώρα των μπαταχτσήδων. Πόσο θα φτάσει το σπρέντ στον δανεισμό της χώρας είπατε; Μπαταχτσής = αυτός που δεν πληρώνει το χρέος του, ο κακοπληρωτής, ο χρεοκόπος, από το τουρκικό batakçi.
Κοτζάμπασης= πρόκριτος, προύχοντας, φοροεισπράκτορας, των αυτοδιοικούμενων χριστιανικών περιοχών επί Τουρκοκρα-τίας. Αποδεκατίζω = Δεν αρκούμαι στην δεκάτη αλλά με το ζόρι-βίαια μειώνω δραματικά ένα είδος, κυρίως πληθυσμό ζώων. Σπρέντ = Spread = Διασπορά. Η διαφορά επιτοκίου δανεισμού μιας χώρας από το επιτόκιο δανεισμού μιας άλλης με ισχυρή οικονομία που ονομάζεται επιτόκιο βάσης. Η επιλογή των αναφερθέντων φόρων έγινε δειγματοληπτικά, κατ΄ αξιολόγηση του γράφοντος. Πηγές: Αριστοτέλης / Πολιτικά – Δωσιάδας - Αριστοφάνης/ Ειρήνη - Λυσίας /Κατά Φίλωνος δοκιμασίας 9 & Απολογία δωροδοκίας 1-3 - Λεξικόν της αρχαίας ελληνικής γλώσσης Από τον/την Henry G. Liddell, Robert Scott / Ξενικόν - Πάριο χρονικό/ χορηγίες - Βυζαντινοί Κεδρηνός, Γλυκάς και Μανασσής - mixanitouxronou.gr - huffingtonpost.gr - avagnon.blogspot.com - elas-lyste.blogspot.com - taxheaven.gr - istorikathemata.com ΕΘΑΙΟΣ |