|
ΠΤΗΣΗ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΟ
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2015 ώρα 15:10. Ένα μονοκινητήριο διπλάνο De Havilland (DH60 Moth) του 1935 προερχόμενο από Ζάκυνθο, προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Χανίων. Χειριστής ο 47χρονος Σουηδός έμπειρος πιλότος Μπόϊνγκ της SAS, Johan Wiklud. 
Μεγάλη αντιπροσωπεία μελών, μαθητών και χειριστών της Αερολέσχης Χανίων με επικεφαλή τον πρόεδρο Μπουζάκη Μανώλη, παρουσία του προϊσταμένου των Αερολιμενικών Λευτέρη Καστανάκη και τα τοπικά ΜΜΕ επί το έργον, υποδέχτηκαν τον μουσαφίρη γυιό της περιπέτειας κάπτεν Γιόχαν, στην πίστα ελαφρών του Ι. Δασκαλογιάννης.
Ο Γιόχαν απογειώθηκε από το αεροδρόμιο Μπάρκαρμπι της Στοκχόλμης 1η του Σεπτέμβρη. Το ταξίδι όμως ξεκίνησε τον περασμένο Ιούλιο όταν απογειώθηκε από το Βόρειο Ακρωτήριο της Νορβηγίας. Μετά από στάση σε 42 αεροδρόμια, προγραμματίζει να τερματίσει την περιπέτεια στο ακρωτήριο της Καλής Ελπίδος. |
|
Μια πτήση που είχε κάνει πρώτος το 1929 ένας άλλος Σουηδός, ο Gosta Andree με ένα ίδιο αεροπλάνο.
Μέχρι τώρα έχει πετάξει πάνω από, Νορβηγία, Σουηδία, Δανία, Γερμανία, Τσεχία, Αυστρία, Ιταλία, Ελλάδα και πρόκειται να δει αφ΄ υψηλού ακόμα Μεσόγειο, Αίγυπτο, Σουδάν, Αιθιοπία, Κένυα, Τανζανία, Ζάμπια, Μποτσουάνα και Νότιο Αφρική. Από τους παγετώνες στις θάλασσες και από εκεί στις ερήμους, στην συνέχεια στις ζούγκλες, τα βουνά και τέλος στη χιλιόλιμνη πεδιάδα. Στην χώρα που ο σταυρός του νότου πιάνει ταβάνι. 
Μια περιπέτεια όχι σαν τις δικές μας εξορμήσεις του Σαββατοκύριακου για καγιάκ, ορειβασία, κατάδυση ή όποιο άλλο ακραίο σπόρ, με άλλους πόσους δίπλα μας.
Εδώ έχουμε μια πτήση απ΄άκρη - σ΄άκρη της γής, με ένα αεροπλανάκι που ο άνεμος των 5 μποφώρ είναι εχθρός. Ένα αεροπλανάκι με μόνο τα βασικά όργανα της 4ης δεκαετίας του παρελθόντα αιώνα. Ένα αεροπλανάκι με ανοικτό πιλοτήριο (ξεσκέ-παστο) με τον πιλότο εκτεθειμένο στα στοιχεία της φύσης. Μόνο του. Τελείως μόνο, σ΄ ένα ατέλειωτο ταξίδι γρήγορων αποφάσεων, χωρίς την ευχέρεια δεύτερης γνώμης. Κύριο μέλημα κάθε σκέλους του ταξιδιού ο άρτιος και λεπτομερής προγραμματισμός, λαμβάνοντας υπ΄ όψιν κατ΄αρχήν την άτρακτο, μετά την μηχανή, στην συνέχεια τον καιρό και τέλος τα εφόδια που θα χρειαστεί κάθε φορά. |
Εδώ έχουμε εξερεύνηση ενός ιπτάμενου Ιντιάνα Τζόουνς,
που αντί για μαστίγιο κρατά πηδάλιο αεροπλάνου. Αντί για το περίφημο
καπέλο φορά την αεροπορική κάσκα του ΄40.
Έχω πάθος με τις πτήσεις μας είπε. Αυτή την προγραμματίζω πολλά χρόνια. Από τότε που διάβασα για το ταξίδι του Gosta Andree αποφάσισα να το επαναλάβω με ίδιο αεροπλάνο. Να κάνω αυτό το ταξίδι στον χρόνο. Μόλις μπαίνω στο πιλοτήριο μεταφέρομαι αυτόματα στο 1940. Δεν έχει αλλάξει τίποτα. Θέλω να εξερευνήσω την Ευρώπη και την Αφρική με ένα άλλο τρόπο. Να πάω εκεί που δεν πάνε πολλοί. Να γνωρίσω άλλους ανθρώπους και πολιτισμούς. Να βρεθώ σε τόπους που άλλοι θεωρούν επικίνδυνους.
Με τις ευχές μας λοιπόν. Και όπως του ευχήθηκε ο πρόεδρος της αερολέσχης. “Όσες θα ειναι οι απογειώσεις, τόσες να είναι και οι προσγειώσεις του”. Δείτε τον στην ιστοσελίδα του http://capetocape.net ΕΘΑΙΟΣ |
