Αχ! Μακάρι να μην γεννιόμουνα τώρα εγώ. Ας γεννιόμουν πρωτύτερα ή αργότερα αλλά όχι τώρα. Διότι το γένος αυτό ζει μέσα στον μόχθο και στα βάσανα. Νύχτα-μέρα οι άνθρωποι βασανίζονται και αφανίζονται καθώς τούς έδωσαν οι θεοί έγνοιες πολλές και βαριές. Όχι δεν έχει επικρατήσει το κακό, αυτό δεν πρόκειται να συμβεί τώρα, άρα υπάρχει ακόμη ελπίδα. Όμως τα καλά είναι ανακατεμένα με τα κακά και ποιος θα τα ξεχωρίσει; Ποιος θα βγει μπροστά; Ποιος θα σηκώσει το βάρος; Οι θεσμοί έχουν καταρρεύσει, η συγκρότηση τής κοινωνίας έχει διαρραγεί, τα ήθη έχουν αλλάξει. Αυτό το γένος, πού έχει μαύρη και σκληρή καρδιά, όπως μαύρος και σκληρός είναι ό σίδηρος το κύριο συστατικό του, θα το καταστρέψει ο Ζευς.
Πότε; Τότε, όταν αρχίσουν να γεννιούνται τα παιδιά με λευκούς κροτάφους, γερασμένα από την γέννα τους, χωρίς κανένα κίνητρο και όρεξη για ζωή. Όταν δεν θα έχουν την ίδια γνώμη και τις ίδιες σκέψεις με τον πατέρα τους και δεν θα συμφωνούν σε τίποτα. Όταν ή φιλοξενία, ή φιλία και οι δεσμοί αίματος δεν θα έχουν πια καμιά αξία. Όταν οι γέροι γονείς θα αφήνονται ανήμποροι στην τύχη τους. Όταν ή δικαιοσύνη θα βρίσκεται στα χέρια των ισχυρών και θα την επιβάλλουν χειροδικώντας. Όταν ο όρκος δεν θα υπολογίζεται πια και δεν θα τιμωρούνται οι υβριστές, οι επίορκοι και οι κακοποιοί.
Τότε είναι πού ή Αιδώς και ή Νέμεσις, με πρόσωπο καλυμμένο άπ' την ντροπή, για να μην βλέπουν τα όσα συμβαίνουν θα εγκαταλείψουν τους ανθρώπους τού γένους αυτού και θα ανέβουν για πάντα άπ' την πλατιά Γη ψηλά στον Όλυμπο, στα ανώτατα και καθαρότατα αιθερικά στρώματα, εκεί όπου το κακό δεν υπάρχει, σμίγοντας με τούς άλλους αθάνατους θεούς. Κι όταν αυτό συμβεί, τότε μόνο το κακό θα υπάρχει ανάμεσα στους ανθρώπους και θα 'ναι πια αργά, γιατί δεν θα ωφελεί καμία γιατρειά. ΗΣΙΟΔΟΣ για το σιδηρούν ανθρώπινο γένος. Προφητεία 28 αιώνων. |
[Και ότε ήνοιξε την σφραγίδαν την εβδόμην, έγεινε σιωπή εν τω ουρανώ, έως ημίσειαν ώραν. Και είδον τους επτά αγγέλους, οίτινες ίσταντο ενώπιον του Θεού, και εδόθησαν εις αυτούς επτά σάλπιγγες...] Αποκάλυψις του Ιωάννου.
Ε Θ Α Ι Ο Σ |