«ΚΑΘΗΓΗΤΑΔΕΣ ΤΡΕΙΣ, ΕΧΑΘΗ Η ΠΑΤΡΙΣ» Όττο Φον Μπίσμαρκ Πολιτικοί και πολιτικάντηδες αγόραζαν για χρόνια ψηφαλάκια δανειζόμενοι ασύστολα. Δάνειο στο δάνειο φτάσαμε στην 5η από το 1821 χρεωκοπία. Εκεί που πολλοί Έλληνες έχασαν την δουλειά τους. Εκεί που μεγάλος αριθμός νέων εγκατέλειψε την χώρα. Εκεί που απελπισμένοι επαγγελματίες αυτομόλησαν στα επέκεινα. Έπειτα ήρθαν οι δανειστές, αυτά τα καρχαριοειδή που δανείζονται με 0,2% και σε δανείζουν με 7 και 10% και όπως τότε στην χρεωκοπία των δανείων της επανάστασης έφεραν τον Οθωνάκο και μας επέβαλαν την βασιλεία, έτσι και τώρα έφεραν Γκαουλάϊτερ την Τρόϊκα με τους διαδόχους της και τοποθέτησαν Κοτζάμπαση για να πάρουν πίσω τα δάνεια και να εισπράξουν την τοκογλυφία.
Ακολούθησαν οι δικοί μας τεχνοκράτες σωτήρες, καθηγητάδες και άλλοι, που με τα διδακτορικά τους βάζουν πλάτη να ανορθώσουν την οικονομία. Όμως αυτά τα χαρτιά που για την απόκτησή τους καμαρώνουν, δεν τους δίδαξαν το νόημα της κοινωνίας σαν σύνολο και του ανθρώπου κατά μόνας. Δεν έμαθαν ποτέ ότι όλες οι γνώσεις και όλες οι επιστήμες έχουν κέντρο αναφοράς τον άνθρωπο ενώ η οικονομική επιστήμη έχει κέντρο αναφοράς το χρήμα και το αυγάτισμά του. Δεν είναι τυχαία η υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών.
Και το εμπόριο της στείρας, στεγνής, τεχνοκρατικής γνώσης καλά κρατεί. Γιατί για εμπόριο μιλάμε πλέον. Που είναι ο παλιός επιστήμονας (γιατρός, μαθηματικός, δάσκαλος, πολ. μηχανικός κλπ); Τότε όλοι είχαν εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, είχαν καλλιέργεια. Γέμισε διδακτορικούς ο τόπος που μετά την διατριβή τους δεν ασχολούνται πλέον με το αντικείμενο. Φτάνει που πήραν μόρια και μπήκαν τριανταπεντάρηδες και σαραντάρηδες στο δημόσιο. Ασχέτως ικανότητος, χαρακτήρος, γνώσης κλπ, αυτοί που έχουν διδακτορικό προηγούνται των πάντων. Αν μάλιστα έχουν δύο έ τότε ποιος τους πιάνει. Θα γίνουν εκφωνητές χωρίς να ληφθεί υπ’ όψιν ότι είναι βραδύγλωσσοι. Θα γίνουν δάσκαλοι και δεν πειράζει αν είναι παιδόφιλοι. Έχοντες βαρύτιμο τίτλο, ιλάσονται κάθε προβλήματος, αδυναμίας, πάθους, ή αμαρτίας.
Και άλλαξε το Δημόσιο (οσονούπω) και υπάρχει ευγένεια στις συναλλαγές και εξυπηρετούνται οι πολίτες αυθωρεί και παραχρήμα και δίδονται λύσεις στα προβλήματα και προκόβει το κράτος προτάσσοντας αυτή την νέα επιτυχημένη στο εξωτερικό μέθοδο εργασίας που φέρει το όνομα «στοχοθεσία». Για παράδειγμα, ο υπάλληλος που κάνει ελέγχους πρέπει να καταγράψει παραβάσεις κατ΄ έτος (ας πούμε) στο 20 % των ελέγχων. Αν έχει στοχοθεσία 200 ελέγχους θα πρέπει υποχρεωτικά να βρει και να βεβαιώσει 40 παραβάσεις για να επιτύχει το στόχο. Αν υπερβεί το όριο των ελέγχων αλλά οι παραβάσεις παραμείνουν ίδιες, τότε πέφτει το ποσοστό επιτυχίας. Φανταστείτε να βγαίνει στον δρόμο ο τροχονόμος και να του λένε, όταν γυρίσει πρέπει οπωσδήποτε να φέρει «10» κλήσεις ειδάλλως είναι ανεπαρκής. Και μετά θα συνδέσουν λέει τον μισθό με την στοχοθεσία.
Α! ρε διδακτορικάκια πως κόβει το μυαλό σας μπαγάσικα. Τελικά με το φως της γνώσης που απέκτησαν τόσα χρόνια στα θρανία, φέρνουν την ανάκαμψη κόβοντας μισθούς, μειώνοντας συντάξεις, επιβάλλοντας εκατόμβες φόρων, μπλοκάροντας τις δανειοδοτήσεις, στραγγίζοντας την αγορά, με μια μέθοδο που για την εφαρμογή της δεν χρειάζονται πτυχία. Θα μπορούσα κι εγώ να την εφαρμόσω. Όχι πως και οι πολίτες είναι άμοιροι ευθυνών. Συνηθισμένοι όμως να τους κλέβουν 400 χρόνια το βιός οι Τούρκοι, επινοούν συνεχώς νέους τρόπους φοροδιαφυγής. (Κάποτε έβαζαν ρετσίνι στο κρασί για να το χαλάσουν, να το κάνουν ρετσίνα, για να μην αρέσει στους Τούρκους και να γλυτώσουν από τον φόρο δεκάτης της εγγείου που συχνά γινόταν πεντηκοστής ή και εκατοστής).
Με αυτή την μέθοδο λοιπόν που ανεκάλυψαν οι υψηλόνοες τεχνοκράτες, θα ανακάμψει στα σίγουρα η οικονομία αλλά δεν ξέρω αν θα υπάρχουν πολίτες να τους χειροκροτήσουν στο τέλος, αφού άλλοι θα έχουν φύγει και άλλοι θα έχουν αποδημήσει εις Κύριον. Θα πάρουν όμως το θερμό χειροκρότημα των νέων κατοίκων της χώρας. Αυτών που απαγορεύεται να τους λέμε λάθρο. Γιατί οι μπολιαστές του Ελληνισμού θα είναι εδώ «ευτυχώς». Ποιος θα μας λυτρώσει απ΄ τους καθηγητές;