Το Ευλογημένο Πλοίο.

Με την Λέσχη Αποφοίτων Σχολής Ναυτιλίας Ύδρας, στις 13 Ιουνίου 2019 επισκευτήκαμε στο λιμάνι του Πειραιά το πλοίο μουσείο “HELLAS LIBERTY”. 
Το προηγούμενο όνομα του ήταν «Arthur M. Huddell» και είναι ένα από τα τρία που υπάρχουν ακόμα σε όλο τον κόσμο. Τώρα πιά ξεκουράζεται αραγμένο στην ακτή Βασιλειάδη στο τελευταίο του λιμάνι και αν μιλούσε θά είχε να πεί για χίλιες και μια θάλλασες, για άλλα τόσα λιμάνια. Είναι εκεί και προκαλεί συγκίνηση στους ανθρώπους που τα ταξίδεψαν, τα έζησαν και τα αγάπησαν. Είναι εκεί για να μάθει στους νεότερους ένα από τους τρόπους  που η χώρα βγήκε από την φτώχεια και την πείνα  της κατοχής.

Κατά τον Β΄Π.Π. για να καλυφθούν οι αυξημένες μεταφορικές ανάγκες των συμμάχων λόγω συνεχών απωλειών φορτηγών πλοίων από τορπιλισμούς και αεροπορικες επιδρομές, η Αμερικανική κυβέρνηση  μετά και την αυξημένη ζήτηση της Αγγλικής, εκπόνησε ένα πρόγραμμα μαζικής ναυπήγησης.
Ο συγκεκριμένος τύπος που επιλέχτηκε ονομάστηκε συμβολικά Λίμπερτυ  (Ελευθερία) και ναυπηγήθηκε σε ΗΠΑ και Καναδά. Tο πρώτο καθελκύστηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1941 και πήρε το όνομα PATRICK HENRY.  Σε διάρκεια τεσσάρων ετών, μόνο στις ΗΠΑ ναυπηγήθηκαν 2.710 τέτοια πλοία.
Λόγω αδήριτης ανάγκης για ταχεία ναυπήγηση, χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της ηλεκτροσυγκόλησης η οποία εχρησιμοποιείτο ελάχιστα ευρισκόμενη σε εμβρυϊκό στάδιο καθώς συνήθεια της εποχής ήταν το κάρφωμα των ελασμάτων. Για τον λόγο αυτό χαρακτηρίστηκαν «πλοία μιάς χρήσης», αλλά το μέλλον τους διέψευσε. Όργωσαν ωκεανούς και θάλλασες, ενώ έκαναν ρεμέντζο και σπατσαμέντο (διαδικασία κατάπλου & απόπλου) σε όλα τα λιμάνια του κόσμου για 25 επιπλέον χρόνια.
Η κατασκευή κάθε ενός κόστισε από 1.550.000 έως 2.100.000 δολάρια, ανάλογα με το ναυπηγείο που το έκτισε.

‘Ομως όταν τελείωσε ο πόλεμος τα περισσότερα παροπλίστηκαν στις ΗΠΑ.
Ενώ στην αρχή του πολέμου, υπό την Ελληνική σημαία ταξίδευαν 586 φορτηγά πλοία διαφόρων τύπων, στο τέλος του είχαν απομείνει μόλις 154.  Περισσότεροι από 2.000 Έλληνες ναυτικοί σκοτώθηκαν και άλλοι 2.500 τραυματίστηκαν βαρειά ή έμειναν ανάπηροι.
Με την εγγύηση της Ελληνικής κυβέρνησης οι Έλληνες εφοπλιστές αγόρασαν από την Αμερικανική 98 παροπλισμένα τέτοια πλοία προς 580.000 δολλάρια το καθένα, με καταβολή του 25%  και το υπόλοιπο με πολυετές χαμηλότοκο δάνειο. Το ίδιο χρονικό διάστημα, επιπλέον 60, Ελληνικών συμφερόντων, τέθηκαν υπό σημαίες Ονδούρας και Παναμά.
Την δεκαετία του 1960 περί τα 600 λίμπερτυ που διέσχιζαν τις θάλλασες ήσαν σε Ελληνικά χέρια.

Χαρακτηριστικά του πλοίου
Κλάση & τύπος:            Φορτηγό πλοίο
Εκτόπισμα:                     14.257  τόνοι  
Νεκρό βάρος:                10.414  τόνοι    (deadweight)
Ολικό μήκος:                  134.57 m
Μέγιστο πλάτος:          17.3 m
Βύθισμα:                          27 ft   (8.5 m)
Πρόωση:      Δύο λέβητες πετρελαίου. Παλινδρομική ατμομηχανή τριπλής ενέργειας.  Ιπποδύναμη 2,500 hp.  Μονέλικο.    
Ταχύτητα:                        11–11,5 κόμβοι.

Διέθεταν 5 αμπάρια (3 + 2) και 10 μπίγες (φορτωτήρες) πεντάτονες, με γκάιδες,  ρονάρηδες,  μπαστέκες,  ρεφόρτσα, ποδάρια και αμερικάνες (συρματόσχοινα για την λειτουργία της μπίγας, η αμερικάνα ήταν σχοινί).
Ονομάστηκαν ευλογημένα διότι ανασυγκρότησαν την Ελληνικη ναυτιλία και έδωσαν δουλειά σε χιλιάδες ναυτικούς.

                                                                                                            ΕΘΑΙΟΣ