ΦΤΕΡΩΤΟ ΠΡΩΤΕΥΟΝ ΕΝΑ ΜΗ ΣΥΜΠΑΘΕΣ ΠΟΥΛΙ
Πριν από λίγους μήνες μετακόμισα στον δεύτερο όροφο μιας διώροφης κατοικίας. Κατά την πρώτη μου άνοδο στην ταράτσα διαπίστωσα με έκπληξη ότι, ήταν διάσπαρτη με τσόφλια καρυδιών. Σκέφτηκα, κάποιος από τους ενοίκους πρώην ή νυν, καθάρισε τα καρύδια του και παράτησε τα τσόφλια. Χειρίστη εντύπωση. Μέχρι που από σύνοικο έμαθα ότι, «αυτό το κάνουν τα κοράκια». Εντυπωσιάστηκα. Από καιρού εις καιρό άκουγα πράγματι κρότους στην ταράτσα. Πριν από λίγες ημέρες που ακούστηκαν πάλι, ανέβηκα προσεκτικά και κρύφτηκα. Δεν χρειάστηκε να περιμένω πολύ. Ήρθε με το καρύδι, ζυγίστηκε ψηλά το άφησε και εκείνο κτυπώντας κάτω (ο κρότος που άκουγα), άνοιξε. Στην συνέχεια το πήρε, κάθισε στην κεραία και κρατώντας το στα νύχια του ενός ποδιού το τίμησε ανάλογα. Φυσικά για τα τσόφλια δεν είχε δεύτερες σκέψεις. Το γεγονός αυτό με εντυπωσίασε και με ώθησε να ασχοληθώ, να μελετήσω και χωρίς να θεωρηθώ ορνιθολόγος, να γράψω όσα ακολουθούν.
Διάβασα λοιπόν μεταξύ άλλων πως, η κουρούνα είναι από τα πιο πονηρά κορακοειδή που υπάρχουν στην χώρα μας. Τρέφεται μεταξύ άλλων και με καρπούς (καρύδια κλπ.) τους οποίους ρίχνει σε σκληρό έδαφος από μεγάλο ύψος. Στην Κρήτη και αυτό το πτηνό λέγεται κόρακας. Την μαυροκουρούνα της δυτικής Ευρώπης πολλές φορές μπορεί να την μπερδέψουμε με τον κόρακα. Το είδος που κατοικεί στην χώρα μας, η σταχτοκουρούνα, όπως και το όνομα της δηλώνει έχει μαύρο κεφάλι λαιμό και φτερά, ενώ το υπόλοιπό σώμα της είναι σταχτί. |
|
Τελικά μπερδεύτηκα. Δεν είμαι πλέον σίγουρος αν στην ταράτσα μου ήταν κόρακας ή κουρούνα. Θα επικεντρωθώ όμως στον Κόρακα, αφού γι’ αυτόν ξεκίνησα να ασχολούμαι.
Στην Ελληνική γλώσσα το όνομα του είναι ΚΟΡΑΞ (Corvus Corax) ενώ στην καθομιλουμένη καλείται ΚΟΡΑΚΑΣ. Θεωρώ ότι η ονοματολογία “το Κοράκι” δεν είναι σωστή διότι, παραβλέποντας την Γραμματική, αλλάζει το γένος από αρσενικό σε ουδέτερο. Η λέξη «ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ» χαρακτηρίζει τον μικρό κόρακα, όπως π.χ. ο άνθρωπος και το παιδί- άκι. Είναι το μεγαλύτερο πτηνό της οικογένειας των Κορακιδών (Corvidae). Το μήκος του πλησιάζει στα 60 με 70 εκατ. και το άνοιγμα των φτερών του μπορεί να ξεπεράσει το ένα μέτρο. Το φτέρωμα του, έχει χρώμα μαύρο. Κατάμαυρο, που ιριδίζει από κόκκινες ή γαλάζιες ανταύγειες Όταν αναφερόμαστε στο μαύρο χρώμα η σκέψη αμέσως φωτογραφίζει τον κόρακα. Εξ΄ού το «κορακί» (νεωτερισμός του κορακίσιο). Τα είδη των Κορακιδών είναι : (με την σειρά που εμφανίζονται παρακάτω) Κόρακας, κουρούνα, κάργια, χαβαρόνι, κοκκινοκαλιακούδα, κιτρινοκαλιακούδα, καρακάξα, κίσσα, καρυοθραύστης, καθώς και κάποια άλλα που δεν ενδημούν στην Ελλάδα. |
|
|
|
|
|
|
Είναι παμφάγο. Τρώει από καρπούς και σιτηρά, φρούτα, τρωκτικά, ερπετά, ψάρια, αυγά, μέχρι και νεοσσούς πουλιών. Στα θνησιμαία δεν αντιστέκεται. Σε στιγμές μεγάλης πείνας μπορεί να κυνηγήσει με επιτυχία μικρά ζώα.
Την τροφή που περισσεύει, την κρύβει ανάμεσα σε πέτρες, βράχια ή την σκεπάζει επιμελώς με κλαδιά και φύλλα. Είναι ιδιαίτερα ανθεκτικό. Με τις μεγάλες του φτερούγες αποκτά ικανή ώθηση και στην συνέχεια ολισθαίνει στον αέρα αρκετή ώρα ψάχνοντας τροφή. Κάποιες φορές κυρίως την άνοιξη θα τον δούμε να κάνει ακροβατικά. Εν αντιθέσει με άλλα κορακοειδή, ζει μακριά από τον αστικό ιστό. Φωλεύει σε απόκρημνα μέρη ή ψηλά δένδρα, αλλά εξημερώνεται εύκολα και μπορεί να ζήσει οικόσιτος. Το προσδόκιμο ζωής του ελεύθερος στην φύση φτάνει τα 22 χρόνια. Προστατευμένος κοντά στον άνθρωπο ζει περισσότερο. Ο Ησίοδος μας λέει ότι ζει όσο τρείς γενιές ελαφιών, ενώ κατά τον Αίσωπο, ο Δίας όρισε να ζεί ο κόρακας 200 χρόνια. Εξ΄ αυτού και το «κορακοζώητος» που σημαίνει μακρόβιος. Κατά την μυθολογία ο κόρακας ήταν το ιερό πουλί του Απόλλωνα, του θεού του φωτός. Ο ίδιος ο θεός κατά την Γιγαντομαχία είχε πάρει την μορφή κόρακα. Για τους λόγους αυτούς ο λαός πίστευε ότι το πουλί έχει το χάρισμα της μαντείας το οποίο απέκτησε από τον Φοίβο Απόλλωνα. |
Όταν ως όφειλε αποκάλυψε στον Υπερβόρειο θεό την απιστία της ερωμένης του Κορωνίδας, εκείνος ζηλότυπος ών, θύμωσε πολύ και τιμώρησε πρώτα αυτόν, αλλάζοντας του το χρώμα από ασημένιο σε μαύρο. (Οβίδιος, Μεταμορφώσεις).
Άλλη φορά του έδωσε ένα κρατήρα, (δοχείο των αρχαίων για την ανάμιξη «κράση” του νερού με τον οίνο) και τον έστειλε στο ποτάμι να φέρει νερό. Το πουλί βρήκε μια συκιά και καθυστέρησε τρώγοντας σύκα. Σαν δικαιολογία είπε στον Απόλλωνα ότι, η Ύδρα (νερόφιδο) που ήταν εκεί έπινε όλο το νερό. Περίμενε λοιπόν να κοιμηθεί, γέμισε τον κρατήρα άρπαξε και το τέρας με τα νύχια του και το έφερε. Γι΄αυτό καθυστέρησε να επιστρέψει. Εκείνος που διψούσε πολύ θύμωσε και πέταξε και τους τρείς στον Ουρανό. Στον κόρακα επέβαλλε επιπλέον τιμωρία, αιώνια δίψα. Από αυτό προέρχεται και η λέξη «κοράκιασα» που σημαίνει διψώ πάρα πολύ. Ομοίως και η έκφραση, κάνω «κρα» για λίγο νερό. Η δίψα αυτή διαμόρφωσε-κατέστρεψε την φωνή του κόρακα. Έκανε το κελάηδημα κρώξιμο, φωνή τρομακτική και τελείως διαφορετική από τα άλλα πουλιά. Από εδώ βγαίνει η έκφραση «μιλάει κορακίστικα» δηλαδή διαφορετικά από τους άλλους, ακατανόητα. Στον ουρανό γίνανε αστερισμοί και εμφανίζονται δίπλα δίπλα, ο Κόρακας, η Ύδρα και ο Κρατήρας (Corvus, Hydra, Crater). |
|
Λόγω της δύναμης του, αλλά και της προσαρμογής του στο περιβάλλον και την τροφή, το πουλί αυτό δεν αντιμετωπίζει προβλήματα επιβίωσης. Εξ΄αιτίας του λόγου αυτού τον επέλεξε ο Νώε και τον απέστειλε ως ανιχνευτή ξηράς μετά τον κατακλυσμό. Μπορούσε να μείνει επί μακρόν εκτός κιβωτού.
Επειδή είναι πτωματοφάγος, η Παλαιά Διαθήκη χαρακτηρίζει τον κόρακα «βδελυκτό», ακάθαρτο και δεν επιτρέπει να τρώγεται από τον άνθρωπο (Λευϊτικό & Δευτερονόμιο). Σήμερα που οι νεκροπομποί ντύνονται στα μαύρα, λόγω του ολοκληρωτικού μαύρου της αμφίεσης ονομάζονται μεταφορικά κοράκια. Το μαύρο είναι πένθιμο χρώμα κυρίως στον δυτικό κόσμο. Στην Ιαπωνία και άλλες χώρες της Ασίας είναι το λευκό, ενώ στην Κίνα είναι το κόκκινο. Η σημασιολογία λοιπόν των κοράκων για τον άνθρωπο δεν είναι παντού ίδια. Δεν τον βλέπουν παντού ως σκότος, ως θάνατο, ως το κακό. Εδώ λέμε «άει στον κόρακα» και εννοούμε με αβρότητα άμε στον διάβολο. Μην ξεχνάμε όμως πως σε εμάς εδώ, υπήρξε το πουλί του θεού του φωτός. Επίσης ο Θεός επέλεξε τον κόρακα να μεταφέρει τροφή στον προφήτη Ηλία τον Θεσβίτη όταν κρυβόταν κατ΄εντολή του, στον χείμαρρο Χερίθ. (Βασιλέων Α΄) Είναι μονογαμικός. Ζευγαρώνει με το ταίρι του και μένει για πάντα μαζί του. Το θηλυκό γεννά 3-5 αβγά και τα κλωσάει (μόνο αυτό) για 20-22 ημέρες. Διατηρεί ισχυρούς δεσμούς και σχέσεις με τους άλλους κόρακες, εξ΄ού και «κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει». Αναφέρεται συγκεκριμένα το μάτι γιατί είναι το πρώτο σημείο του πτώματος που βγάζει και τρώει. Άλλη σχετική έκφραση είναι αυτή που ορίζει το ποτέ, «όταν ασπρίσει ο κόρακας». [Κορακίσιο δικαστήριο. Σκηνικό : Σούρουπο σε οργωμένο χωράφι. Σε ένα μεγάλο σβώλο στέκεται ο αρχηγός (δικαστής). Μπροστά του ένα μικρότερο κοράκι. Πίσω όλο το σμήνος (5-6). Ακούγονται χαμηλοί ήχοι τύπου κρωξίματος. Επικρατεί ανησυχία που διαρκεί περί τα πέντε λεπτά. Στην συνέχεια το σμήνος πλησιάζει το κοράκι μπροστά στον αρχηγό και το τσιμπούν μερικές φορές. Ο αρχηγός σηκώνεται στον αέρα και όλοι τον ακολουθούν. Μαζί και ο δικασθείς που υπέστη την τιμωρία. Η δίκη τελείωσε. Η απόφαση ελήφθη, καθαρογράφτηκε, δημοσιεύτηκε και εκτελέστηκε άμεσα. Η παραπάνω ιστορία, μου μεταφέρθηκε πριν χρόνια από τον αυτόπτη μάρτυρα Δημήτρη, πρόσωπο αξιόπιστο, φίλο & συνάδελφο.] |
|
Ο κόρακας είναι το εξυπνότερο των πτηνών ενώ συνολικά σε όλο το ζωικό βασίλειο κατατάσσεται πέμπτος, πίσω από τον χιμπαντζή, το δελφίνι, τον ουρακοτάγκο και τον ελέφαντα .
|
|
|
|
[Μύθος του Αισώπου, “Ο κόρακας και η στάμνα”: Σε μια περίοδο ξηρασίας, όταν τα πουλιά έβρισκαν ελάχιστο νερό να πιουν, ένας διψασμένος κόρακας βρήκε μια στάμνα με λίγο νερό μέσα. Αλλά η στάμνα ήταν ψηλή με στενό λαιμό, και παρόλο που προσπάθησε πολύ, δεν κατάφερε να φθάσει το νερό. Ο δύστυχος, πίστεψε πως θα πέθαινε από τη δίψα. Τότε, του ήρθε μια ιδέα. Μαζεύοντας κάποια μικρά βότσαλα, τα έριξε στη στάμνα ένα-ένα. Με κάθε βότσαλο το νερό ανέβαινε όλο και περισσότερο ώσπου στο τέλος ήταν αρκετά κοντά, για να μπορέσει να πιει].
Αυτός ο Μύθος ενέπνευσε ερευνητές του πανεπιστημίου του Όκλαντ στην Νέα Ζηλανδία. Έβαλαν κόρακες Νέας Καληδονίας (Corvus moneduloides) να πάρουν κομμάτια κρέας που επέπλεαν στο νερό μέσα σε σωλήνα. Τα πουλιά αυτά χρησιμοποίησαν πετραδάκια τα οποία έριξαν μέσα στον σωλήνα και ανέβηκε η στάθμη του νερού μαζί με το κρέας. Αγνόησαν κομματάκια λάστιχο, που ήταν αφημένα μαζί με τα χαλίκια, τα οποία δεν βυθίζονται και δεν ανεβάζουν την στάθμη. Δεν επεχείρησαν το ίδιο κόλπο σε σωλήνα που αντί για νερό είχε άμμο, προφανώς αντιλαμβανόμενοι ότι δεν θα υπάρξει αντίστοιχο αποτέλεσμα. 
Το ίδιο και ο Κ. Μπερντ του πανεπιστημίου Κέμπριτζ , που σε συνεργασία με τον βιολόγο-ψυχολόγο Ν. Έμερι του πανεπιστημίου Κουίν Μέρι του Λονδίνου, έκαναν πειράματα με τέσσερα κορακοειδή (σταροκόρακες-χαβαρόνια). Αντί για την στάμνα του Αισώπου, έβαλαν ένα πλαστικό σωλήνα ύψους 15 εκατοστών, μισογεμάτο με νερό και δίπλα ένα σωρό πέτρες.
Τα κοράκια, αφού κοίταξαν καλά-καλά το σωλήνα, έβαλαν πέτρες μέσα, ανέβασαν την στάθμη και πήραν το σκουλήκι. Είναι αξιοσημείωτο ότι τα πουλιά έριξαν μέσα στο σωλήνα ακριβώς όσες πέτρες χρειάζονταν για να φθάσουν το σκουλήκι με το ράμφος τους και, κυρίως, δεν προσπαθούσαν να το πιάσουν μετά από κάθε πέτρα που έριχναν, αλλά περίμεναν μέχρι που να έχουν ρίξει τον σωστό αριθμό πετρών, πιθανότατα έχοντας κάνει τον σχετικό υπολογισμό από πριν! Επίσης στο Κέμπριτζ, η καθηγήτρια Κλέιτον και η ομάδα της, μετά από όμοια με το παραπάνω πειράματα σε κόρακες, τα επανέλαβαν σε παιδιά ηλικίας 4-10 ετών. Διαπίστωσαν ότι οι κόρακες έφερναν σε πέρας το τέστ στον ίδιο χρόνο που τα κατάφερναν τα επτάχρονα παιδιά. Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι τα εν λόγω πουλιά έχουν νόηση ανθρώπου ηλικίας 7 ετών. Η κα Κλέϊτον, δρ ψυχολογίας έχει ασχοληθεί πολύ και έχει διαπιστώσει τις ικανότητες του γένους αυτών των πουλιών να χρησιμοποιούν εργαλεία, να σχεδιάζουν και να προγραμματίζουν. Στην Οξφόρδη ανακαλύπτουν ότι τα νεαρά κοράκια μπορούν να φτιάξουν και να χρησιμοποιήσουν εργαλεία χωρίς να έχουν διδαχθεί ποτέ. Με κλαδάκια στο ράμφος τους βγάζουν την τροφή από ρωγμές και κρύπτες όπως λέει ο καθηγητής Alex Kacelnik και η ομάδα του. |
|
Πάλι στην Οξφόρδη, η Μπέτι (Νέας Καληδονίας) για να αποκτήσει την τροφή που τοποθέτησαν οι ερευνητές στον πάτο κενού σωλήνα τι σκαρφίστηκε; Πήρε ένα κομμάτι καλώδιο, το λύγισε και χρησιμοποιώντας το σαν αγκίστρι ανέβασε την τροφή μέσα από τον σωλήνα.
Ορνιθολόγοι και φυσιοδίφες δίνουν τα ρέστα τους. Χάρη στις εξαιρετικές πνευματικές τους ικανότητες, τις δεξιότητες στην επίλυση προβλημάτων αλλά και την ευφυΐα τους, τα αποκαλούν «φτερωτά πρωτεύοντα». Στο McGill του Μόντρεαλ ο καθηγητής Λεφέμπρ υπολόγισε ένα δείκτη νοημοσύνης για πουλιά. Ο κόρακας και η κίσσα κατέχουν την κορυφή. Οι κόρακες μπορούν μεταξύ άλλων, να μιλούν όπως οι παπαγάλοι και εφαρμόζουν πολλά τεχνάσματα για να συλλάβουν τη λεία τους. Υπάρχουν αναφορές, για παράδειγμα, ότι πετούν καρπούς στον δρόμο και μετά περιμένουν να περάσουν αυτοκίνητα για να τους σπάσουν. Στο Σιάτλ των ΗΠΑ για 4 χρόνια η 8χρονη Γκάμπι Μαν έριχνε τροφή στον κήπο του σπιτιού της για τους κόρακες της περιοχής. Τα πουλιά σε ανταπόδοση άρχισαν να της χαρίζουν ότι εύρισκαν στον δρόμο τους και τα εντυπωσίαζε. Ευγνωμοσύνη ; Φυσικά τι άλλο. Το κοριτσάκι σήμερα διαθέτει ένα θησαυρό από διάφορα άχρηστα πράγματα ως ευχαριστώ από τα ευεργετηθέντα πουλιά. Το εβενόχρωμο πουλί τιμά τους νεκρούς του. Όταν ανακαλύψει νεκρό του είδους του, πετάει από πάνω και κράζει δυνατά. Σε λίγο μαζεύονται και όσοι άλλοι είναι στην περιοχή. Για περίπου δέκα λεπτά πετούν πάνω από τον νεκρό κόρακα κράζοντας και χτυπώντας τα φτερά τους. Μετά φεύγουν. Με πειράματα που διεξήγαγε πανεπιστήμιο στην Ουάσιγκτον διαπιστώθηκε ότι, τα πουλιά αυτά αναγνωρίζουν τον κίνδυνο και θυμούνται για χρόνια, πρόσωπα που τα θεώρησαν επικίνδυνα. Μετά από σχετικό πείραμα, όποτε ο άνθρωπος που θεώρησαν επικίνδυνο έβγαινε στον δρόμο, όλο και περισσότεροι κόρακες κάθε φορά έκραζαν δυνατά, προφανώς προειδοποιούντες τους υπόλοιπους.
Οι παρακάτω αναρτήσεις αλιεύτηκαν από Forums του διαδικτύου.
[… Επίσης εδώ στην Αγγλία έχουμε το "rook" (corvus frugilegus δεν ξέρω πως λέγεται ελληνικά, αν ξέρει κάποιος ας μου πει), μοιάζει λίγο με το κοινό κοράκι (corvus corone), εκτός οτι έχει μια μικρή άσπρη τούφα πάνω από την μύτη, και είναι κοινωνικό, όχι μοναχικό. Είναι ΠΑΝΕΞΥΠΝΑ. Τα έχω δει εδώ, που μαζεύονται σε ένα βενζινάδικό μεγάλο, να αδειάζουν τους μαύρους σάκους των σκουπιδιών με έναν εντυπωσιακό τρόπο, ακόμα κα όταν είναι σχεδόν άδειοι. Μαζεύουν το πλαστικό σταδιακά και το κρατάν κάτω από τα πόδια τους ώσπου ο σάκος να γίνει αρκετά ρηχός, και τότε ένα από αυτά μπαίνει μέσα και αδειάζει το περιεχόμενο του στο έδαφος - κανονική συνεργασία δηλαδή. Όποτε περνάω από αυτό το βενζινάδικό τα παρατηρώ!] esoterica.gr [Ένα φεγγάρι έκανα την εθελόντρια στην Αίγινα στο ΕΚΠΑΖ. Εκεί στα κλουβιά υπήρχε μια ανάπηρη καρακάξα, η Ασπρομάτα (όνομα που χρωστούσε σε κάποιο ελάττωμα στο μάτι), η οποία είχε φοβερή προσωπικότητα. Μόλις έμπαινες μέσα για τάισμα, ερχόταν και καθόταν πάνω σου, σε τσιμπλογούσε και σου μιλούσε. Κυριολεκτικά μιλούσε, δεν ξέρω τι έλεγε, αλλά ο τρόπος της, ο τόνος της φωνής της, η ποικιλία των φθόγγων που άρθρωνε, ήταν κάτι το εκπληκτικό. Κι αν αργούσες πολύ να της βάλεις το φαγητό στο πιάτο, έτρωγες γερές τσιμπιές.] lexilogia.gr [Όταν ο Θεός μοίραζε σε άλλα πουλιά πλουμιστά και πολύχρωμα φτερά, σε άλλα γαμψά νύχια και γαμψά ράμφη και σε άλλα μελίρρυτα κελαηδίσματα, στο κοράκι μοίραζε μυαλό] physicsgg.me |
|
Τα παρακάτω βιντεάκια, εντυπωσιάζουν.
https://www.youtube.com/watch?v=AVaITA7eBZE https://www.youtube.com/watch?v=JY8-gP3Sw_8 https://www.youtube.com/watch?v=y_8hPcnGeCI https://www.youtube.com/watch?v=K0v3BedvWQ0 https://www.youtube.com/watch?v=vDw_UvHfujI https://www.youtube.com/watch?v=HfP8QOrRZhg ΠΗΓΕΣ physicsgg.me, news.in.gr, el.wikipedia.org, tovima.gr, wol.jw.org/el, protothema.gr, esoterica.gr/forums με πηγή του την telegraph.co.uk/news, press-news.gr, antikleidi.com, paidis.com με πηγή του την real.gr, korax.gr, news247.gr με πηγή του την dailymail, users.sch.gr, tovima.gr, wildlifebirdphotography.gr, enet.gr με πηγή του το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ΕΘΑΙΟΣ |
