Η  ΕΚΔΡΟΜΗ

Ξεκινήσαμε μια μέρα
ν΄ αναπνεύσουμε αέρα
καθαρό στην εξοχή
φθινοπώρου εποχή.
 
Ξεφορτώσαμε τ΄ αμάξι
και τα βάλαμε σε τάξη,
τραπεζάκι και καρέκλες
καλαθάκια και κουβέρτες.

Μα πιο ΄κει της φύσης κάλλη
σκουπιδότοπος προβάλει,
ένεκεν φόρου τιμής
που αποτείναν εκδρομείς. 

Τα μυρμήγκια μια στρατιά
έχουν πάρει την πρωτιά
απ΄ τα χέρια ανεβήκαν
και στους σβέρκους μας εμπήκαν.

Τα μαζεύω άρον άρο
κι επιστρέφουμε στο κάρο.
Με θυμό φωνάζω πέρα
παραχόρτασα αέρα.
 
Στο ταξίδι προς την πόλη
μουτρωμένοι ήσαν όλοι,
που η εκδρομή εκείνη
στα σκουπίδια είχε γίνει.

Φιλαράκια προσοχή
τέρμα πια η εξοχή.
μόνο νέφος στην Αθήνα
ν΄ αναπνέω είναι φίνα.

                                                                           ΕΘΑΙΟΣ