​Την ισχύ κάθε χώρας δεν την καθορίζει ο Θεός, δεν την καθορίζει η διπλωματία δεν την καθορίζει η μόρφωση των ανθρώπων ή η καλοσύνη τους. Την ισχύ, την εξουσία την επιβολή την καθορίζει η πολεμική της μηχανή.
Όπως  τα ράσα κάνουν τον Παπά,  όπως τα εργαλεία κάνουν τον μάστορα,  έτσι και τα όπλα κάνουν τα αφεντικά.  
Να θυμηθώ τον Θουκιδίδη;
Στις ανθρώπινες σχέσεις, τα νομικά επιχειρήματα  (και η διπλωματία) έχουν αξία όταν εκείνοι που τα επικαλούνται είναι περίπου ίσοι σε δύναμη. Στους άνισους ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί όσο του επιβάλλει η αδυναμία του. [Ιστορίαι 5.89.1]

​Έστι μοι πλούτος.  Υβρίου Κρητός.
​
Ἔστι μοι πλοῦτος μέγας, δόρυ καὶ ξίφος
καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός.
τούτῳ γὰρ ἀρῶ, τούτῳ θερίζω,
τούτῳ πατέω τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ' ἀμπέλῳ,
τούτῳ δεσπότας μνωΐας κέκλημαι.
τοὶ δὲ μὴ τολμῶντ ἔχειν δόρυ καὶ ξίφος
καὶ τὸ καλὸν λαισήιον, πρόβλημα χρωτός.
πάντες γόνυ πεπτηῶτες αμὸν κυνεῦντι τε
δεσπόταν καὶ μέγαν βασιλῆα φωνέοντες.

Μεγάλος Πλούτος.   Απόδοση  Ξανθουδίδη. 
​
Μεγάλο πλούτος το σπαθί έχω και το κοντάρι
και του κορμιού το σκέπασμα το όμορφο σκουτάρι.
Μ’ αυτά μ’ οργώνουνε τη γης οι δούλοι και θερίζουν,
και το γλυκό κρασί πατούν κι αφέντη με γνωρίζουν.
Όποιοι δεν έχουνε σπαθί κι ένα γερό κοντάρι,
και του κορμιού των,  φύλακα ένα καλό σκουτάρι,
πέφτουνε και με προσκυνούν αφέντη με φωνάζουν,
και Μέγα Βασιλέα τους γονατιστοί με κράζουν.

Για να στηθεί όμως και να λειτουργήσει μια πολεμική μηχανή ένα πράγμα χρειάζεται (μόνο). Χρήματα. 
«δει δε χρημάτων, ω Άνδρες Αθηναίοι, και άνευ τούτων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων»  Δημοσθένης  Α΄ Ολυνθιακός  

                                                                                                                                 Ε Θ Α Ι ΟΣ