ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ
|
Σώματα πολύ μικρότερης μάζας κοντά στο αντικείμενο που καμπύλωσε το σεντόνι που επηρεάζονται από την καμπύλωση αλλά βρίσκονται σε απόσταση από τον ορίζοντα γεγονότων, εξαναγκάζονται να κινούνται σε τροχιά γύρω του. Αν τώρα λάβουμε υπ΄όψιν ότι υπάρχουν και τα βαρυτικά πεδία άλλων ουρανίων σωμάτων, καταλαβαίνουμε ότι προστιθέμενα αλλοιώνουν την απόλυτο κυκλική περιφορά, δημιουργώντας την ελλειπτική.
Ένα μεγάλο άστρο αφού γεράσει και καταναλώσει όλα του τα πυρηνικά καύσιμα χάνει την μάχη με την βαρύτητα και καταστρέφεται με μια τεράστια έκρηξη. Το μεγαλύτερο μέρος του εκτινάσσεται και δημιουργεί νεφέλωμα. Ο πυρήνας του καταρρέει προς τα μέσα (ενδόρρηξη), συμπιέζεται και εάν η μάζα του είναι μέχρι δυόμιση φορές του ήλιου δημιουργείται αστέρας νετρονίων. Αν όμως η μάζα του πυρήνα ξεπερνά το τριπλάσιο αυτής του ήλιου, τότε γίνεται Μαύρη Τρύπα. Το βαρυτικό πεδίο που δημιουργείται είναι τόσο μεγάλο που, τίποτα δεν μπορεί να του ξεφύγει. Ούτε ακόμα και το φώς. Η ταχύτητα διαφυγής υπερβαίνει την ταχύτητα του φωτός, με αποτέλεσμα αυτό να παγιδεύεται και το σημείο αυτό του χώρου να είναι σκοτεινό. Λόγω του βάρους της, η καμπύλωση που δημιουργεί στον χωρόχρονο είναι τόσο βαθειά που μοιάζει με τρύπα, ενώ λόγω του σκότους πήρε το όνομα μαύρη. Όμως κάθε άλλο παρά τρύπα είναι. Το σημείο είναι γεμάτο με υπέρπυκνη ύλη. Την ύπαρξη της την καταλαβαίνουμε από την επίδραση που ασκεί στα σώματα που είναι κοντά της. Στο κέντρο του δικού μας γαλαξία (milky way) σε απόσταση περίπου 25.000 ετών φωτός από τη Γη έχουν εντοπιστεί τουλάχιστον δύο υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες. |